Miskraam
Helaas gaat niet iedere zwangerschap goed en kun je een miskraam krijgen; het verlies van een niet- levensvatbaar embryo (vruchtje). Meestal gebeurt dit dan in de eerste twaalf weken van de zwangerschap en een miskraam kun je niet voorkomen. Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. In de meeste gevallen is het vruchtje gestopt al enige tijd gestopt met groeien en dit komt vaak door een aanlegstoornis en/of door een chromosoomafwijking die bij de bevruchting ontstaat. Er is maar zelden sprake van een erfelijke afwijking bij (een van) de ouders.
Bij een miskraam stoot je lichaam het zwangerschapsweefsel, samen met het vruchtje en de vruchtzak, af. Een miskraam gaat meestal gepaard met bloedverlies met stolsels en buikpijn maar in welke mate is per vrouw en miskraam verschillend. Als je verder zwanger bent is de kans op meer bloedverlies en krampen wel groter omdat er dan ook vaak meer weefsel is wat moet worden afgestoten. Als je de vruchtzak en het vruchtje (indien van toepassing) bent verloren nemen het bloedverlies en de krampen als het goed is snel af. Soms kun je het vruchtje of vruchtzakje zien en/of opvangen, als het nog heel klein was dan is dat wat lastiger.
Hoe herken je een miskraam?
Een miskraam kan in 1 keer op gang komen waarbij je meteen ruim bloedverlies en flinke krampen krijgt, maar het kan ook beginnen met wat licht bloedverlies wat in de dagen daarna toeneemt. Soms heb je helemaal nergens last van en blijkt bij de echo dat het hartje niet meer klopt (we noemen dit een missed abortion) of dat er alleen een lege vruchtzak in de baarmoeder zit. Een zwangerschapstest geeft hier geen duidelijkheid over omdat er nog wel zwangerschapshormonen in je lijf aanwezig zijn. Het aan- of afwezig zijn van zwangerschapsklachten zoals misselijkheid en zere borsten zeggen ook niks over het al dan niet krijgen van een miskraam. Meer informatie kun je lezen op De verloskundige - miskraam
Verwerken miskraam
Ieder vrouw ervaart een miskraam anders; boosheid, verdriet, ontkenning, jaloezie en nog vele andere emoties kunnen voorbij komen. Naast lichamelijk moet je ook emotioneel herstellen en dit kost bij de ene vrouw meer tijd dan bij de andere. Vaak helpt het om er over te praten, met je partner, familie, vrienden en natuurlijk kun je ook bij ons terecht. Gun jezelf ( en je partner) de tijd en ruimte om de miskraam te verwerken. Meer informatie en tips vind je op Miskraambegeleiding Nederland.